czwartek, 28 lutego 2013

Saltstraumen

Rok temu o tej porze przeżywałam jedne z najgorszych dni w życiu i prawie pozbyłam się głowy. Dziś staram się już o tym nie myśleć i żyć nowym, przywróconym życiem;) Bardzo dużo tych żyć w zdaniach, ale z szacunku do tego słowa zdań zmieniać nie będę. Żeby uczcić wszystko czego jeszcze nie zdążyłam jadę, a raczej lecę opalać się nad samym Morzem Arktycznym. Popatrzę na białego misia-isbjørna, przegonię zorze-nordlys i zmierzę się z najsilniejszym na świecie wirem wodnym. Wszystko to w jednym pakiecie. Ostatnio przeszło mi przez myśl,że fajnie by było odpocząć trochę od Norwegii, ale jakoś się dziwnie nie zanosi. Dzień coraz dłuższy, słońce wyszło, śnieg nie topnieje(no,ale bez przesady nie mieszkam w Hiszpanii), a wszystkie tripy zabukowane w okolicach arktycznych. Do całkowitego znorweszczenia brakuje mi tylko ajfona( wygram go na fejsie już niedługo, nie jeden a 900) i licznika kroków. tak właśnie tak. Licznik kroków jest ostatnio hitem. Prawie każdy ma taki mały przy pasku i przelicza. Oczywiście rywalizacja trwa. Na koniec korporacja w której pracuję, wręcza dyplomy za najlepsze wyniki przełażenie, przeszwędanie i przekręcenie się bez celu w godzinach pracy. Poważnie. To nie żarty. Te dyplomy to dla nich powód do dumu, nie że śmiechy i szydery. Witamy w Norwegii;))))))
Tak czy inaczej lubię ich za to i ani przez chwilę nie żałowałam, że mogę się z tego śmiać;)


Mam nadzieję,że wir mnie nie wciągnie. To zdjęcia z sieci,ale w poniedziałek będę szpanować własnymi;)




środa, 6 lutego 2013

Hobbiten: En uventet reise

Wreszcie obejrzałam Hobbita;) Tak odliczałam dni do premiery w grudniu,że się zebrałam w lutym. Ech...
Tak to właśnie ze mną jest. Ważne jednak,że nie przeleciało koło nosa jak wszystko inne co zwykle zaplanowane lubię miewać. Szczerze to mam mieszane uczucia. Może już za dużo się tego wszystkiego widziało,albo oczekiwałam od elfów fikania zgrabniejszych koziołków,ale w sumie ok. Wiadomo,że jestem lekko sfiksowana na punkcie tolkienowego pisadła, dlatego sentyment był. Cieplej na sercu robiło się również kiedy pojawiał się pierścień z oprawą muzyczną w tle. Z tego własnie powodu jestem na tak. Niestety małe nie również musi się wtrącić z powodu lekkiej shrekowoci,a co za tym idzie przewagą baśniowości nad realistyką, która jakby bardziej wyrazista we Władcy była. No a tak w ogóle to skąd ten krasnolud-model? Z sagi o wampirach czy z "Mody na sukces"?
Jako że ogólnie bez szału,ale jednak z polotem kończę wywody i prezentuję kilka norweskich, hobbitowych fotek;))) Jest to jeden z powodów dla którego tutaj osiadłam.....te widoki.