Jest to jeden z największych płaskowyżów w Europie. Podobno w tym regionie mieszka sporo reniferów. Pojechaliśmy tam nie tylko ze względu na nie. Chcieliśmy także wreszcie połazić po płaskim;)
Jak widać udało nam się spotkać jednego Rudolfa.
Na wycieczkę przeznaczyliśmy tylko dwa dni. Biorąc pod uwagę to,że dojazd zajmuje kilka godzin, to na wędrówki nie zostało nam dużo czasu. Postanowiliśmy po prostu wjechać do Parku Narodowego Hardengervida, zaparkować gdzie się da (wiadomo,że spanko w samochodzie;) i pójść przed siebie pierwszym lepszym szlakiem ja daleko się da.
Jeżeli chodzi o trasę, to jechaliśmy z Oslo przez Sandvika, Hønefoss, a poźniej drogą na Geilo. Przy wjeździe na teren parku znajduje się "bramka" ze szlabanem i automatem do uiszczenia opłaty za wjazd. Jest to chyba około 100kr. Nie udało nam się zapłacić, chociaż próbowaliśmy kilka razy. Ostatecznie wjechaliśmy za darmo nie wdając się w szarpaninę ze złośliwą maszyną.
Co tu dużo pisać. Cisza, krajobrazy, zachody słońca i renifery. Bajecznie i norwesko;)
o matko... te krajobrazy, te kolory - to nie może być real, to jakaś podrasowana wersja rzeczywistości... albo bajka albo fotoshop, rzeczywistość nie bywa tak piękna ;)
OdpowiedzUsuńHehehe...Tym razem nic nie majstrowałam przy tych fotach. Tam tak jest naprawdę. Też mi się czasem wydaje,że to nie może być prawda,niestety;)
OdpowiedzUsuńwiesz, jak się nie wystawia nosa poza Krk, to się zapomina, jak zielona może być trawa i jak bardzo przejrzysta woda... chyba muszę przemyśleć parę spraw ;)
OdpowiedzUsuń... ale zdjęcia cudowne !!!!
OdpowiedzUsuńZdjęcie ze słońcem w ręce rządzi! :)))
OdpowiedzUsuńTeraz jak patrzę na te zdjęcia,to żałuje,że je tak krótko trzymałam;)Jak jest słońce to się go nie docenia. Dopiero podczas nocy polarnych się tęskni;)
OdpowiedzUsuń